Ασθένειες Ωδικών Πτηνών

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Οι βασικές ασθένειες του Αναπνευστικού Συστήματος οφείλονται σε ιούς, βακτήρια, μυκοπλάσματα, φλεγμονές, καιρικές συνθήκες. Οι κυριότερες από αυτές είναι οι :

1. ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
2. ΓΡΙΠΗ
3. ΨΙΤΤΑΚΩΣΗ - ΟΡΝΙΘΩΣΗ
4. ΑΣΘΜΑ
5. ΜΥΚΟΠΛΑΣΜΩΣΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΕΡΟΦΟΡΩΝ ΣΑΚΩΝ (Χ.Α.Ν.)
6. ΤΡΑΧΕΙΟ - ΒΡΟΓΧΙΤΙΔΑ
7. ΣΥΡΙΓΓΙΤΙΔΑ
8. ΨΕΥΔΟΠΑΝΩΛΗ


ΚΑΙΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Εκτροφεία τα οποία είναι σε υπόγεια , ταράτσες ή έχουν κατεύθυνση προς τον Βορά ή την Ανατολή έχουν πολλές πιθανότητες να έχουν προβλήματα και αυτό διότι η υγρασία είναι συχνά μεγαλύτερη από 60 % τον χειμώνα και οι Βόρειοι άνεμοι συν την υγρασία επιβαρύνουν το Αναπνευστικό Σύστημα. Αντίστοιχα οι Ανατολικοί με την υγρασία συχνά κάτω του 40 % και το ξηρό περιβάλλον δημιουργούν τα ίδια προβλήματα . Έτσι καλό θα είναι να γίνει χρήση ιονιστή - υγραντήρα για να έχουμε σταθερή υγρασία και όσοι έχουν το εκτροφείο σε ανοιχτό χώρο καλό θα είναι να κάνουν ένα προστατευτικό τοίχος και να περιορίσουν την έκθεση των πουλιών στον κρύο αέρα το χειμώνα και τον ξηρό το καλοκαίρι.

ΓΡΙΠΗ
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μάστιγα η γρίπη των πτηνών Παγκοσμίως και πολλοί εκτροφείς έχουν δει ολόκληρο το κοπάδι τους να εξαφανίζεται από αυτή την αρρώστια. Υπεύθυνα είναι τα στελέχη μυξοΪών της ομάδας Α. Ο τρόπος μετάδοσης γίνεται με την επαφή των μεταναστευτικών πτηνών .
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Παρατηρείται βήχας, πταρνησμός, δύσπνοια, δακρύρροια, ανορεξία, αταξία, εντερικά προβλήματα, ενώ μειώνεται η ωοτοκία, η εκκολαπτικότητα και η γονιμότητα. Χαρακτηριστική είναι η διόγκωση των υποκόγχιων κόλπων, με βλεννώδες εξίδρωμα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Δεν υπάρχει ειδικό φάρμακο ή εμβόλιο. Για δευτερογενείς λοιμώξεις συνίσταται για 5-7 ημέρες θεραπεία με αντιβιοτικά και στη συνέχεια χορήγηση βιταμινών για 10 συνεχείς ημέρες στο νερό για την τόνωση του οργανισμού και την βοήθεια του ανοσοποιητικού συστήματος.

ΨΙΤΤΑΚΩΣΗ ή ΟΡΝΙΘΩΣΗ
Είναι μολυσματική νόσος, που προκαλείται από βακτήριο ( Χλαμύδιο) και εμφανίζεται με υπεροξεία, οξεία και χρόνια μορφή. Μπορεί να μεταδοθεί και στον Άνθρωπο.
Η νόσος χαρακτηρίζεται από γενικευμένη λοίμωξη, που εντοπίζεται κυρίως στο αναπνευστικό σύστημα. Η μετάδοση γίνεται συνήθως μέσω της αναπνευστικού οδού, αλλά μερικές φορές μπορεί να γίνει και από την πεπτική οδό μέσω των περιττωμάτων. Το Χλαμύδιο ανιχνεύεται στα ρινικά - οφθαλμικά εκκρίματα μολυσμένων πτηνών τα οποία είναι φορείς του βακτηρίου ακόμα βρίσκεται στα πτερά και τα περιττώματα. Η νόσος μεταδίδεται και στους νεοσσούς από τους γονείς με το τάϊσμα. Ακόμα μπορούν να την μεταδώσουν οι ψείρες - ακάρεα μέσο του αίματος.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 3 – 100 ημέρες και εξαρτάται από τη λοιμογόνο δύναμη του εμπλεκομένου στελέχους.
Α. Υπεροξεία μορφή : Ο θάνατος επέρχεται σε 12- 48 ώρες , χωρίς ιδιαιτέρα κλινικά συμπτώματα.
Β. Οξεία μορφή : Παρατηρείται πυρετός, ανορεξία, κατήφεια, γενική κατάπτωση. Τα πουλιά δεν μπορούν να κουρνιάσουν, περπατούν δύσκολα και το πτέρωμα τους είναι ανορθωμένο. Τα βλέφαρα τους είναι ημίκλειστα, οι φτερούγες πέφτουν προς τα κάτω. Παρατηρείται ρίγος και υπνηλία. Ακολουθεί επιπεφυκίτιδα, δύσπνοια και ρινικό- οφθαλμικό έκκριμα. Τα περιττώματα παρουσιάζουν ένα γκριζοπράσινο χρώμα και κολλούν στο πτέρωμα γύρω από την αμάρα.. Ο θάνατος επέρχεται σε 4 – 15 ημέρες με νευρικά συμπτώματα.
Γ. Χρόνια μορφή : Παρατηρείται έντονη επιπεφυκίτιδα, που είναι η μόνη εξωτερική ορατή εκδήλωση της νόσου, αδυνάτισμα και παράλυση. Αναπνευστικά συμπτώματα, ρινικά- οφθαλμικά εκκρίματα απουσιάζουν. Συχνά, δευτερογενείς λοιμώξεις που επιβαρύνουν τη βασική νόσο είναι αυτές που επιταχύνουν το θάνατο. Αν αυτές απουσιάζουν, κάποια πουλιά είναι δυνατόν να επιβιώσουν, αλλά παραμένουν φορείς Χλαμυδίων για πολλούς μήνες.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Όταν η νόσος είναι προχωρημένη, είναι προτιμότερη η θανάτωση του πουλιού, για να προληφθεί η μετάδοση της νόσου στον Άνθρωπο . Δραστικά φάρμακα θεωρούνται οι τετρακυκλίνες, η χλωραμφενικόλη και η ενροφλοξασίνη.

ΑΣΘΜΑ
Στα πτηνά και κυρίως στα καναρίνια το Άσθμα δεν είναι παρά μια έκφραση ενός συνδρόμου με ποικίλη αιτιολογία. Σημαντικότεροι παράγοντες είναι :

Α. Η προέλευση και το είδος πτηνού, κάποια είδη είναι ευαίσθητα και όταν βρεθούν σε διαφορετικό περιβάλλον από αυτό που γεννήθηκαν εκδηλώνετε η ασθένεια. Αυτός είναι και ο λόγος όπου τα ντόπια πουλιά είναι πιο ανθεκτικά.
Β. Ενδοκρινικές μεταβολές κατά τη διάρκεια της επώασης ή της αλλαγής του πτερώματος .
Γ. Χημικές ουσίες και αλλεργιογόνα.
Δ. Μύκητες και βακτήρια.
Ε. Προσβολή του αναπνευστικού συστήματος ( τραχεία) από το ακάρι Sternostomum traxacheacolum.
ΣΤ. Ιοί , όπως ο ιός της ευλογιάς.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Η κλασική μορφή του Άσθματος είναι χρόνια. Παρατηρούνται σπασμώδεις συσπάσεις των βρόγχων με εξίδρωση και πνευμονικό οίδημα, ακολουθούμενες από καρδιακές ανωμαλίες. Χαρακτηριστική είναι η παρουσία βλένης στην τραχεία και τους βρόγχους η δύσπνοια. Η αναπνοή επιταχύνεται και ακούγονται χαρακτηριστικοί συριγμοί. Το πουλί παραμένει ακίνητο με μισόκλειστα μάτια και ανορθωμένο πτέρωμα.
Κατά την διάρκεια ασθματικού παροξυσμού, το πουλί πέφτει από τα καλάμια του κλουβιού με ανοιχτό το ράμφος και τεντωμένο τον λαιμό .Σε αυτή την κατάσταση η αναπνοή του πουλιού γίνεται θορυβώδης , με σφυρίγματα που προκαλούνται από το βλεννώδες έκκριμα στους βρόγχους.. Αν ο παροξυσμός συνεχιστεί , το πουλί χάνει τις αισθήσεις του και πεθαίνει από ασφυξία.
Σε περιπτώσεις προσβολής από ακάρι, το πουλί ανοίγει συνεχώς το ράμφος , βήχει σπασμωδικά και προσπαθεί να απορρίψει τα ακάρεα, που γίνονται ορατά στη γλώσσα και το στόμα.

ΜΥΚΟΠΛΑΣΜΩΣΗ – ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΑΕΡΟΦΟΡΩΝ ΣΑΚΩΝ (Χ.Α.Ν.)
Η ασθένεια είναι γνωστή και ως χρόνια αναπνευστική νόσος (ΧΑΝ) των πουλιών ή έαρ σακ (CRD) και προσβάλει κυρίως τους αεροφόρους σάκους ( αεροθαλάμους).Οφείλεται στην παρουσία ενός μυκοπλάσματος, το οποίο μπορεί να μεταδοθεί από τους γονείς στους νεοσσούς. Διακρίνουμε 3 μορφές.
Α. Αμιγής μορφή.
Στα ρουθούνια παρατηρείται ορώδες έκκριμα, που με την πάροδο του χρόνου γίνεται βλεννώδες (παχύρευστο και θολό), ενώ όταν επικάθεται σκόνη σχηματίζεται μελανό επίστρωμα. Το πουλί κουνάει το κεφάλι, πταρνίζεται και βήχει. Πολλές φορές αναπτύσσεται επιπεφυκίτιδα με οφθαλμικό έκκριμα (δακρύρροια), με αποτέλεσμα να κολλούν το ένα ή και τα δυο βλέφαρα. Στις βαριές περιπτώσεις παρατηρείται κατήφεια, ανορεξία και ανορθωμένο πτέρωμα.
Β. Επιπλεκόμενη με ιούς μορφή
Στην εμφάνιση της ενοχοποιούνται οι ιοί της ψευδοπανώλης , της λοιμώδους βρογχίτιδας και της ευλογιάς. Στην περίπτωση αυτή, τα προαναφερθέντα αναπνευστικά συμπτώματα γίνονται εντονότερα και επίμονα, η αντίσταση των πουλιών μειώνεται αισθητά και τελικά υποκύπτουν.
Γ. Μορφή επιπλεκόμενη με κολοβακτηρίδια.
Η μορφή αυτή είναι ιδιαίτερα βαριά, με πιο έντονα αναπνευστικά συμπτώματα και ταχύτερη κατάληξη.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Η ΧΑΝ αντιμετωπίζεται με χορήγηση αντιβιοτικών , σουλφοναμιδών ή σουλφοναμιδών με κινολόνες.
ΚΟΡΥΖΑ – ΡΙΝΙΤΙΔΑ
Χαρακτηρίζεται από τοπική φλεγμονή των βλεννογόνων της ρινικής κοιλότητας. Η νόσος αυτή είναι οξεία και οφείλεται σε τοξινογόνο και ισχυρά παθογόνο βακτήριο, τον αιμόφιλο. Πολλές φορές ο αιμόφιλος συνυπάρχει με μυκοπλάσματα, ενώ μπορεί να συμμετέχουν και άλλα παθογόνα, όπως κολοβακτηρίδια, σταφυλόκοκκοι, πρωτέας και ψευδομονάδες.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Δακρύρροια και καταρροή με πυώδες εξίδρωμα. Καταρροϊκή επιπεφυκίτιδα, με υποδόριο οίδημα γύρω από τα μάτιά. Το πτέρωμα γύρω από τα ρουθούνια είναι κολλημένο . Ακούγονται σφυρίγματα κατά την αναπνοή, το πτηνό πταρνίζεται με τριγμούς του ράμφους και χάνει τη ζωτικότητα του. Ακολουθεί εμφανής δύσπνοια ( ανοιχτό ράμφος συνεχώς).
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Προσεκτικός καθαρισμός των ρινικών κοιλοτήτων με βαμβάκι εμποτισμένο σε διάλυμα χλωρεξιδίνης και χορήγηση αντιβιοτικών, σουλφοναμιδών ή κινολονών , στο νερό για 5 - 7 ημέρες.

ΤΡΑΧΕΙΟ - ΒΡΟΓΧΙΤΙΔΑ
Προσβολή της τραχείας και των βρόγχων από:
Α. Τον ιό της βρογχίτιδας, το βακτήριο της κόρυζας και την ψευδομονάδα .
Β. Την παρουσία παράσιτων στην τραχεία
Γ. Την δυσπλασία του θυρεοειδούς αδένα.
Η νόσος επιβαρύνεται από αναθυμιάσεις επιβλαβών ουσιών ( εισπνοή καπνού, εξατμίσεις αυτοκινήτων κ.α.).
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Παρατηρείται ανησυχία και ανόρθωση του πτερώματος , ξηρός βήχας τραχύς ρόγχος και προσπαθεί να αναπνοή με ανοιχτό το ράμφος.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ :Ο ιός της βρογχίτιδας δεν καταπολεμάται με φάρμακα αλλά με προληπτικό εμβόλιο, που δυστυχώς δεν είναι εμπορικά διαθέσιμο για τα ωδικά πτηνά.

ΣΥΡΙΓΓΙΤΙΔΑ
Είναι μια ασθένεια των φωνητικών οργάνων των ωδικών πτηνών και τα αίτια περιλαμβάνουν :
Α. Τη λοίμωξη των φωνητικών οργάνων από σταφυλόκοκκους, στρεπτόκοκκους, ψευδομονάδες, ιούς, μύκητες, που καταλήγει συνήθως στη δημιουργία συριγγίου.
Β. Διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα, ο οποίος ασκεί συνεχή πίεση στα φωνητικά όργανα.
Γ. Παρουσία όγκου, καλοήθους ή κακοήθους στο σημείο αυτό.
Και στις τρεις περιπτώσεις παρατηρούνται σχεδόν τα ίδια κλινικά συμπτώματα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Απώλεια σταδιακά της φωνής και εκπέμπει διακεκομμένες μικρές φωνές και ρυθμικούς, σταθερούς τριγμούς.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ : Δεν υπάρχει θεραπεία , αν η νόσος οφείλεται στην παρουσία όγκου. Ο όγκος πιέζει και εμποδίζει την αναπνοή του πτηνού , το οποίο πεθαίνει από ασφυξία.
Στην περίπτωση συριγγίου, επιβάλλεται η χορήγηση αντιβιοτικών, σουλφοναμιδών ή κινολονών. Αν η θεραπεία καθυστερήσει, δημιουργείται στο συρίγγιο μια πυώδης και τυρώδης μάζα, η οποία διογκώνεται και προκαλεί ασφυξία. Επιβάλλεται επέμβαση και αφαίρεση της τυρώδους μάζας του συριγγίου.

ΨΕΥΔΟΠΑΝΩΛΗ
Μεταδοτική ασθένεια, που προσβάλει όλα τα ωδικά και καλλωπιστικά πτηνά του κλουβιού και της βολιερας, ιδιαίτερα τα ψιτακοειδη. Οφείλεται σε παραμυξοϊό. Υπάρχουν πολλά στελέχη του ιού, που ταξινομούνται σε εντεροτροπικά, πνευμονοτροπικα, και νευροτροπικά. Η μετάδοσή του ιού γίνεται με επαφή, από τα περιττώματα ή τα πτερά μολυσμένων ιθαγενών ή εισαγόμενων πτηνών , δια της πεπτικής ή αναπνευστικής οδού. Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί και μέσω του αυγού.

ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Τα νοσήματα αυτά προσβάλουν τα οικόσιτα πτηνά συντροφιάς, συνήθως η προσβολή γίνεται από άλλα άρρωστα πτηνά τα οποία μεταφέρουμε δίχως να έχουν περάσει από καραντίνα στο χώρο μας. Πρέπει λοιπόν να βάζουμε σε καραντίνα τουλάχιστον για 25 με 30 ημέρες όλα τα νέα πτηνά, όπου θα τους γίνουν οι απαραίτητες προληπτικές χορηγήσεις φαρμάκων για εξωτερικά και εσωτερικά ακάραια(ψείρες, παράσιτα κ.α ) Φορείς κάποιας ασθένειας μπορεί να είναι και τα άγρια ωδικά πτηνά που συχνά εισάγουμε στους κλειστούς χώρους εκτροφής μας(bird room).

Τα νεαρά πτηνά συνήθως πάσχουν από κολοβακτηρίδια (Escherichia coli) που προσβάλουν πολλά εσωτερικά όργανα τους όπως τα νεφρά, το έντερο κ.α

Συμπτώματα: Σχεδόν σε όλες τις ασθένειες τα σημάδια είναι κοινά όπως κατήφεια, ανορεξία, διάρροια, απώλεια βάρους(καρίνιασμα), ανορθωμένο πτέρωμα κ.α Θα πρέπει να γίνεται έγκαιρα αντιληπτό το πρόβλημα και να χορηγείται άμεσα το συνιστώμενο από ειδικό γιατρό φάρμακο(π.χ αντιβιοτικά).


ΣΑΛΜΟΝΕΛΩΣΗ

Αυτή η ασθένεια περιλαμβάνει πολλούς τύπους, είναι μια πολύ κοινή ασθένεια μεταξύ των πτηνών αλλά και των ανθρώπων, εάν τα πτηνά πάσχουν από αυτήν θα έχουν λευκού χρώματος κόπρανα, επίσης μπορεί να πάσχουν από παρεμφερείς τύπου ασθένειες όπως από τύφο η άλλες παρατυφικές καταστάσεις. Η περιοχή της αμάρας τους είναι λερωμένη και τα κόπρανα τους έχουν μια έντονη δυσοσμία.

Ο παράτυφος είναι μια κοινή ασθένεια στα οικόσιτα πτηνά συντροφιάς( περιστέρια, καναρίνια, ψιττακοειδή κ.α ). Υπάρχουν δυο μορφές η οποίες προσβάλουν τα πτηνά μας, η χρόνια μορφή και η οξεία. Στην οξεία μορφή παρατηρούμε την γενική συμπτωματολογία ανορεξία, διάρροια, ακατάστατο πτέρωμα, κατήφεια. Ενώ στην χρόνια μορφή παρατηρούμε αστάθεια νευρικά δηλαδή συμπτώματα, μόλυνση του βλεννογόνου του κερατοειδή- επιπεφυκίτιδα , καρίνιασμα-χάσιμο βάρους. Πρέπει να προσέχουμε και να χρησιμοποιούμε γάντια όταν χειριζόμαστε πτηνά με υποψία αυτής της ασθένειας, μην ερχόμαστε σε άμεση επαφή με τα κόπρανα τους διοτι η ασθένεια αυτή μπορεί να μεταδοθεί εύκολα και σε εμάς Η συχνότερη μόλυνση στα οικόσιτα πτηνά συντροφιάς (ωδικά πτηνά , περιστέρια κ.α) γίνεται από την salmonella typhimurium. Καλή δράση ενάντια αυτής της ασθένειας έχουν τα παρακάτω φάρμακα οι σουλφοναμιδούχα, οι κινολόνες κ.α. Εμβολιασμός γίνεται μέχρι σήμερα μόνο στα περιστέρια, ξένοι εκτροφείς μου έχουν αναφέρει ότι έχουν κάνει πειραματισμούς και στα καναρίνια. Το εμβόλιο γίνεται υποδόρια στο τράχηλο. Όμως όπως εμείς μπορεί να κολλήσουμε μερικές ασθένειες όπως τις παρατυφικές από τα πτηνά μας. έτσι μπορεί να εμείς να προσβάλουμε τα πτηνά ένα είμαστε άρρωστοι. Γι\'αυτό πρέπει να δίνουμε μεγάλη προσοχή στις μέρες που πάσχουμε από κάποια ίωση(βάζουμε ειδική μάσκα στο πρόσωπο μας), ακομα περισσότερο όταν εισάγουμε στα δωμάτια της εκτροφής μας ξένου ανθρώπους.


ΧΛΑΜΥΔΙΩΣΗ-ΟΡΝΙΘΩΣΗ

Είναι ασθένεια που προσβάλει τα οικόσιτα πτηνά συντροφιάς, συνήθως την συναντάμε και με το όνομα ψιττάκωση διοτι προσβάλει ιδιαίτερα τα παπαγαλοειδή. Επίσημα η ασθένεια ονομάζεται Chlamydia psittaci. Είναι ίσως η πιο σοβαρή ασθένεια που μπορεί να προσβάλει και τον άνθρωπο, ο μολυσματικός παράγοντας παραμένει ζώντας για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στα κόπρανα των πτηνών. Η κύρια μολυσματική είσοδος είναι η αναπνευστική οδός, όμως μπορεί να μεταδοθεί και μέσο των κοπράνων, όταν υγιή πτηνά έρθουν σε επαφή με κόπρανα από άρρωστα, η έναν πέσουν ακαθαρσίες τους μέσα στο νερό, η στις τροφές τους.

Τα πτηνά που προσβάλλονται μπορεί να μην νοσήσουν και να είναι φορείς τις ασθένειας, αλλά εάν εκδηλωθεί υπάρχει με δυο μορφές της οξεία και την χρόνια μορφή. Οι νεοσσοί είναι αυτοί που προσβάλλονται πιο εύκολα και είναι πιο αδύναμοι να αντεπεξέλθουν στην ασθένεια αυτή. Τα πτηνά που νοσούν συνήθως έχουν κόπρανα, διάρροια πράσινου χρώματος , είναι εξασθενημένα και έχουν δύσπνοια, επιπεφυκίτιδα, βγάζουν υγρό στην περιοχή γύρω από το ράμφος τους και των οφθαλμών τους. Κάθε ημέρα που περνά υπάρχει μια σταδιακή αύξηση της ανορεξία τους, με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους(καρίνιασμα) που έχει σαν τελικό αποτέλεσμα τον θάνατο έπειτα από μερικές μέρες.

Στα πτηνά αυτά χρησιμοποιούμε φάρμακα που περιέχουν doxycycline, chlortetracycline καθως και άλλα συστατικά. Συνήθως στα πτηνά μας χορηγούμε 5 ημέρες συνεχώς τα φάρμακα για θεραπεία και 3 για πρόληψη. Μαζί πάντα χορηγούμε μέσα στο ίδιο νερό πολυβιταμίνες, έπειτα από κάθε θεραπεία δίδουμε στα πτηνά μας προβιοτικά για 5 ημέρες τουλάχιστον ώστε να επανέλθει η εντερική τους χλωρίδα σε κανονικά επίπεδα.



ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ

Είναι μια ασθένεια που προσβάλει τα πτηνά με το βακτήριο mycobacterium anium, η φυματίωση(tuberculosis) οφείλετε είτε σε κακές συνθήκες υγιεινής είτε σε υπερπληθυσμό. Όλα τα οικόσιτα πτηνά εκτροφής χτυπά αυτή η νόσος, τα καναρίνια, τα περιστέρια, τα ψιττακοειδή. Ακομα και στα άγρια ωδικά πτηνά που συλλαμβάνονται από την φύση έχουμε κρούσματα της ασθένειας. Η κύρια πηγή μετάδοσης της νόσου αυτής είναι η πεπτική οδός, μέσω των κοπράνων τους τα πτηνά μολύνονται, όμως υπάρχουν και άλλες δευτερεύουσες πηγές μολύνσεως όπως από παράσιτα, η από το αναπνευστικό σύστημα.

Μετά την προσβολή θα δούμε το πτηνό να έχει ανορθωμένο πτέρωμα , βρώμικο στην περιοχή της αμάρας, πρήξιμο στην κοιλιακή χώρα και νευροπαραλιτικά συμπτώματα.

Η ασθένεια αυτή είναι πολύ ύπουλη διοτι δεν κάνει εμφανή τα συμπτώματα της παρά μόνο στο τελευταίο στάδιο προσβολής, που τότε είναι πολύ αργά για θεραπεία. Η ανίχνευση της ασθένεια γίνεται μόνο εργαστηριακά


ΨΕΥΔΟΦΥΜΑΤΙΩΣΗ

Είναι μια λοιμώδης ασθένεια που πλήττει τα οικόσιτα πτηνά συντροφιάς, πλήττει τα πτηνά σε δυο μορφές στην οξεία και στην χρόνια. Συνήθως τα πτηνά εμφανίζουν μικρούς όγκους σε διάφορα όργανα τους. Η Yersina pseudo tuberculosis είναι υπεύθυνη για την προσβολή των πτηνών, το gram-αρνητικό βακτηρίδιο αναπτύσσεται κάτω από χαμηλές θερμοκρασίες στα καναρίνια, στα περιστέρια και στα παπαγαλοειδή-ψιττακοειδή.

Στα καναρίνια η προσβολή είναι ταχεία σε οξεία μορφή, ενώ στα περιστέρια και στα παπαγαλοειδή η προσβολή γίνεται με την χρόνια μορφή.

Συνήθως πλήττει τα δωμάτια πτηνών(bird room) όταν εισάγουμε μέσα σε αυτά κάποιο πτηνό που ήδη νοσεί. Συνήθως φορείς τις ασθένειας είναι τα άγρια πτηνά αφού η ασθένεια αυτή υπάρχει μεταξύ των ελευθέρων πτηνών, σε αυτά τα πτηνά δεν είναι εμφανείς η ασθένεια.

Η ασθένεια αυτή μεταδίδετε όπως ανάφερα από τα άγρια πτηνά που εισάγουμε στα δωμάτια μας π.χ άγριες καρδερίνες, φλώρους κ.α Όπως επίσης από ποντίκια όταν αυτά εισέρχονται μέσα στα δωμάτια των πτηνών, με τα περιττώματα τους μολύνουν τα εκτροφεία μας.

Την περίοδο του χειμώνα όταν υπάρχει η φυσική εξασθένιση στον οργανισμό των πτηνών εμφανίζεται η ασθένεια αυτή.

Ακομα ο συνωστισμός, οι κακές συνθήκες διαβίωσης και οι τροφές που δεν περιέχουν κατάλληλους σπόρους οι φρέσκους σπόρους.

Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν τα πτηνά είναι τα συνήθεις κλινικά σημάδια κατήφεια ανορθωμένο πτέρωμα, διάρροια, αφυδάτωση, καρίνιασμα-αδυνάτισμα, δύσπνοια.

Στην χρόνια μορφή τα πτηνά παρουσιάζουν νευροπαραλιτικές καταστάσεις, αστάθεια παράλυση, χωλότητα απροθυμία μετακίνησης αστάθεια.

Όταν η ασθένεια αυτή πλήξη τα πτηνά μας η θνησιμότητα είναι πολύ μεγάλη , πρέπει να χορηγούμε στα πτηνά μας αντιβιοτικά, η θεραπεία δεν έχει αποτέλεσμα εάν η νόσο έχει οξεία μορφή και επομένως και ταχεία εξέλιξη.

Συμπτώματα υπνηλία, ανορεξία, ανορθωμένο πτέρωμα, μια καλή λύση είναι η χορήγηση ενροφλοξασίνη σε δόση 140-150 mg ανά λίτρο για 5 ημέρες, επίσης καλή δράση έχει η ampicilin, amocilini κ.α

Η απολύμανση στο χώρο παίζει βασικό ρόλο και πρέπει να γίνεται πολύ συχνά ιδιαίτερα εάν δούμε τα συμπτώματα της νόσου.

Κακές συνθήκες διαβίωσης και λήψη πολυκαιρισμένη-μουχλιασμένης τροφής επιδεινώνουν την κατάσταση. Επομένως θα πρέπει να υπάρχουν άριστες συνθήκες υγιεινής στα κλουβιά στα σκεύη παροχής τροφής και πόσιμου νερού.



ΙΟΓΕΝΗΣ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

Οι ασθένειες αυτές μεταφέρονται στα πτηνά μας από ιούς, κύρια μολυσματική είσοδος είναι η αναπνευστική οδός μέσο του αέρα, η μέσο παρασίτων(ακάραια). Φυσικά η μόλυνση μπορεί να γίνει μέσο κάποιου πτηνού φορέα π.χ που εισάγονται στο δωμάτιο πτηνών μας ενός άγριου ωδικού πτηνού μιας καρδερίνας. Ακομα μπορεί να μεταδοθεί μέσο μολυσμένων από κόπρανα τροφών καθώς και νερού.

Συμπτώματα: Όπως σε όλες τις ασθένειες έτσι και εδώ είναι γνωστά τα συμπτώματα ακινησία, κατήφεια, ανορθωμένο πτέρωμα, το ξεχωριστό δείγμα είναι οι κύστες πάνω στο γυμνό δέρμα του πτηνού γύρω από τους οφθαλμούς τους, στο ράμφος τους, τα άκρα τους κ.α

Θεραπευτική μέθοδος να ανταποκρίνεται σε αυτήν την ασθένεια δεν υπάρχει όσα πτηνά επιζήσουν διαθέτουν αντισώματα όμως μπορεί να είναι και φορείς της ασθένειας. Τα πτηνά υποστηρίζονται με πολυβιταμίνες και άλλα σκευάσματα που σκοπό έχουν να βοηθήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα των πτηνών. Όλα τα μέτρα λοιπόν που μπορούμε να λάβουμε έχουν προληπτικό χαρακτήρα όπως ο εμβολιασμός του πληθυσμούς μας τους θερινούς μήνες και ο ψεκασμός του χώρου με εντομοαποθητικά σκευάσματα.



ΕΥΛΟΓΙΑ-ΔΙΦΘΕΡΙΤΙΔΑ

Η ασθένεια αυτή συνήθως πλήττει της εκτροφές, κύρια είσοδος στον οργανισμό των πτηνών θεωρούνται οι τραυματισμένες επιφάνεια των πτηνών. Αυτό συμβαίνει συχνά μεταξύ των νέων πτηνών(κανιβαλισμός) είτε μεταξύ των αρσενικών πτηνών που διεκδικούν την αρχηγία. Πάνω στα τραύματα αυτά τσιμπούν τα πτηνά μολυσμένα από την νόσο παράσιτα, κουνούπια, και έτσι έπειτα μεταδίδετε από πτηνό σε πτηνό. Η νόσο αυτή έχει δερματική μορφή, γίνεται εμφανείς κυρίως στα άκρα τους και στην περιοχή γύρω από τους οφθαλμούς των πτηνών. Σε αυτές τις περιοχές βλέπουμε μια δερματική αλλοίωση μια φουσκάλα, στην περίπτωση της διφθερίτιδας έχουμε προσβολή στο αναπνευστικό σύστημα των πτηνών, σε αυτή την περίπτωση θα δούμε μέσα στο ράμφος της αλλοιώσεις που προκαλεί. Αυτή η νόσος δεν έχει θεραπευτικά μέσα αλλά κυρίως προληπτικά και σταθεροποιητικά. Χρησιμοποιούμε αντιβιοτικά ευρέου φάσματος για να καταπολεμήσουμε τις επιμολύνσεις. Τοπικά πάνω στις φουσκάλες μπορούμε να χορηγούμε αλοιφές με αντιβιοτική, αντιμυκητιακή δράση καθώς και κορτιζονούχες ουσίες. Οι εκτροφείς ωδικών πτηνών καθώς και άλλων οικόσιτων πτηνών όπως περιστεριών εμβολιάζουν τους πληθυσμούς τους κατά αυτής της ασθένειας του θερινούς μήνες. Υπάρχει ειδικό εμβόλιο και για τα καναρίνια που δυστυχώς δεν εισάγεται στην χώρα μας, ωστόσο πολλοί εκτροφείς χρησιμοποιούν το αντίστοιχο των περιστεριών. Άλλοι τοποθετούν γύρω από τα δωμάτια της εκτροφής τους βότανα που έχουν εντομοαποθητική δράση, βάζουν ψηλές σήτες στα παράθυρα ώστε να μην εισχωρούν στο χώρο τους έντομα. Μεγάλη προσοχή θέλει όταν χτυπηθεί κάποιο bird room από αυτή την νόσο, όσα από τα πτηνά επιζήσουν μπορεί να είναι φορείς της ασθένειας αυτής. Ο εμβολιασμός λοιπόν σε αυτούς του πληθυσμούς είναι απαραίτητος, γίνεται τοπικά στην κάτω πλευρά της φτερούγα των πτηνών με περόνη πάνω σε γυμνό δέρμα. Εκεί τρυπούμε σε χώρο που δεν υπάρχουν αιμοφόρα αγγεία το δέρμα για να εισχωρήσει το αδρανοποιημένο στέλεχος της νόσου στον οργανισμό του πτηνού. Έπειτα από 8-10 ημέρες ελέγχουμε την περιοχή του εμβολιασμού για να δούμε υπάρχει εξάνθημα-οζίδιο σε αυτή την περιοχή και εάν είναι επιτυχής ο εμβολιασμός. Στα περιστέρια το εμβόλιο το κάνουμε στην περιοχή του μηρού τους, αφαιρούμε μερικά φτερά από εκείνη την περιοχή και με ένα μικρό βουρτσάκι κάνουμε επάλειψη της περιοχής. Έπειτα από μερικές μέρες έχουμε εξάνθημα(κοκκινίλα) στην περιοχή αυτή.

Η κατάλληλη περίοδος εμβολιασμού είναι η αρχές του καλοκαιριού τα νέα πτηνά που πρωτοεμβολιάζουμε θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 2-3 μηνών, γίνεται επανάληψη του εμβολιασμού κάθε χρόνο την ίδια περίπου περίοδο σε όλα μας τα πτηνά.